കവിതയുടെ പരപ്പില്
പൊതിഞ്ഞെടുത്ത
ചോറും കറിയും ചമ്മന്തിയും
ഒരു മുക്തിയുടെ വേപഥുപോലെ
ഛര്ദ്ദിക്കുതിപ്പാകുമ്പോള്
പരുത്ത വിരലുകള്ക്കിടയില്
തൂലികയുടെ ചോരപ്പാട്.
skip to main |
skip to sidebar
“ഹാ വിജുഗീഷു മൃത്യുവിന്നാമോ ജീവിതത്തിന്റെ കൊടിപ്പടം താഴ്ത്തുവാന്“
No comments:
Post a Comment