മുറിവുപറ്റിയ ഉള്ളിയില്നിന്നാണ്
ഞാന് കരയാന് പഠിച്ചത്.
ഉണങ്ങിയ മരക്കൊമ്പില് നിന്നാണ്
ഞാന് കത്താന് പഠിച്ചത്.
മുളകിന്റെ ചുവപ്പ്
എന്നെ എരിയിയ്ക്കുകയും
കറുത്തകത്തിക്കൂര്പ്പ്
എന്റെ ചോരവാര്ക്കുകയും
കടുത്ത ചായക്കൊപ്പം കിടന്ന്
എന്റെ ഹ്യദയം തിളയ്ക്കുകയും ചെയ്തു
ഇപ്പോള് വെളുത്ത ശീതീകരണിയില്
എന്റെ മനസ്സ് ഉറച്ചുപോയിരിയ്ക്കുന്നു.
skip to main |
skip to sidebar
“ഹാ വിജുഗീഷു മൃത്യുവിന്നാമോ ജീവിതത്തിന്റെ കൊടിപ്പടം താഴ്ത്തുവാന്“
No comments:
Post a Comment